Πηγές αναφέρουν ότι η Σούσα ήταν οικισμός και αρχαίο φρούριο εντός του αρμενικού πριγκιπάτου Βαράντα. Κατά αυτές τις πηγές η πόλη ήταν οικισμός και φρούριο από τον Μεσαίωνα μέχρι τον 18ο αιώνα.
Ήταν μία από τις δύο κύριες Αρμενικές πόλεις της Υπερκαυκασίας και η έδρα ενός Αρμενικού πριγκιπάτου από τον Μεσαίωνα μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1750. Επίσης η πόλη έχει θρησκευτική και στρατηγική σημασία για τους Αρμενίους, στεγάζοντας τον καθεδρικό ναό Γκαζαντσετσότς, την εκκλησία Κανάτς Ζαμ, δύο άλλες εκκλησίες, ένα μοναστήρι, και εξυπηρετεί (μαζί με την επαρχία Λατσίν στα δυτικά) ως σύνδεσμος με την Αρμενία.
Μετά την σφαγή της Σούσα (1920) από Αζερικές δυνάμεις και τους τούρκους υποστηρικτές τους, οι περισσότεροι Αρμένιοι σκοτώθηκαν ή απελάθηκαν και το αζερικό στοιχείο έγινε πλειοψηφία. Μετά την κατάληψη της Σούσας το 1992 από Αρμενικές δυνάμεις, ο πληθυσμός της πόλης μειώθηκε δραματικά και αποτελείται σχεδόν εξολοκλήρου από Αρμενίους. Η πόλη είχε πληθυσμό 4.446 κατοίκων το 2015, ο οποίος αυξάνεται αργά αλλά σταθερά.
Στις αρχές του 20ού αιώνα, η Σούσα ήταν μια πόλη με όλες τις ευρωπαϊκές ανέσεις: υδροσωλήνες, αποχετεύσεις, πλακόστρωτους δρόμους και πεζοδρόμια, και καλά αναπτυγμένη πολιτιστική, εμπορική και βιομηχανική ζωή.
20 εφημερίδες και περιοδικά στην Αρμενική γλώσσα κυκλοφορούσαν στο Shoushi, μαζί με 2 στη Ρωσική γλώσσα,και πολλα αλλα οπως έξι σχολεία, συμπεριλαμβανομένου του Real School, του πρώτου σχολείου για γυναίκες το Mariamyan Eparchial School στον Νότιο Καύκασο.
Οι δύο αγορές της Σούσα έχουν εκπλήξει τους ταξιδιώτες με τον πλούτο τους και τα φωτεινά ανατολικά τους χρώματα.
Ήταν μία από τις δύο κύριες Αρμενικές πόλεις της Υπερκαυκασίας και η έδρα ενός Αρμενικού πριγκιπάτου από τον Μεσαίωνα μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1750. Επίσης η πόλη έχει θρησκευτική και στρατηγική σημασία για τους Αρμενίους, στεγάζοντας τον καθεδρικό ναό Γκαζαντσετσότς, την εκκλησία Κανάτς Ζαμ, δύο άλλες εκκλησίες, ένα μοναστήρι, και εξυπηρετεί (μαζί με την επαρχία Λατσίν στα δυτικά) ως σύνδεσμος με την Αρμενία.
Μετά την σφαγή της Σούσα (1920) από Αζερικές δυνάμεις και τους τούρκους υποστηρικτές τους, οι περισσότεροι Αρμένιοι σκοτώθηκαν ή απελάθηκαν και το αζερικό στοιχείο έγινε πλειοψηφία. Μετά την κατάληψη της Σούσας το 1992 από Αρμενικές δυνάμεις, ο πληθυσμός της πόλης μειώθηκε δραματικά και αποτελείται σχεδόν εξολοκλήρου από Αρμενίους. Η πόλη είχε πληθυσμό 4.446 κατοίκων το 2015, ο οποίος αυξάνεται αργά αλλά σταθερά.
Στις αρχές του 20ού αιώνα, η Σούσα ήταν μια πόλη με όλες τις ευρωπαϊκές ανέσεις: υδροσωλήνες, αποχετεύσεις, πλακόστρωτους δρόμους και πεζοδρόμια, και καλά αναπτυγμένη πολιτιστική, εμπορική και βιομηχανική ζωή.
20 εφημερίδες και περιοδικά στην Αρμενική γλώσσα κυκλοφορούσαν στο Shoushi, μαζί με 2 στη Ρωσική γλώσσα,και πολλα αλλα οπως έξι σχολεία, συμπεριλαμβανομένου του Real School, του πρώτου σχολείου για γυναίκες το Mariamyan Eparchial School στον Νότιο Καύκασο.
Οι δύο αγορές της Σούσα έχουν εκπλήξει τους ταξιδιώτες με τον πλούτο τους και τα φωτεινά ανατολικά τους χρώματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου