Πριν από πολλα χρόνια, στις 16 Σεπτέμβρη του 1976, ο Σοβιετικός παγκόσμιος πρωταθλητής τεχνικής κολύμβησης Σαβάρς Καραπετιάν σώζει από σίγουρο πνιγμό, ένα προς ένα, είκοσι άτομα.
Μόλις είχε τελειώσει την καθημερινή του προπόνηση των 20 Km στην λίμνη Γερεβάν όταν είδε ένα τρόλεϊ, με 92 επιβάτες, να πέφτει στην λίμνη.
Κολύμπησε μέχρι εκείνο το σημείο και βούτηξε στα δέκα μέτρα που ήταν βυθισμένο και σχεδόν αόρατο από την λάσπη που είχε σηκωθεί.
Έσπασε το πίσω παρμπρίζ με τα πόδια και μέσα από αυτό, άρχισε να βγάζει ανθρώπους να τους ανεβάζει στην επιφάνεια (περίπου 30 με 35 δευτερόλεπτα για κάθε άτομο που ανέβαζε) όπου τους παραλάμβανε ο αδελφός του, που προπονούνταν μαζί του, ο οποίος τους άφηνε στην ξηρά που απείχε 25 μέτρα.
Έκανε το ίδιο πολλές φορές, σχεδόν 30 αλλά δεν επέζησαν όλοι.
Δεν θυμάται πόσες γιατί άρχισε σταδιακά να χάνει τις αισθήσεις του από την κόπωση, την υποθερμία και τις πληγές που δεχόταν από το σπασμένο παρμπρίζ.
Μετά την υπερ-προσπάθεια, ο ίδιος έμεινε σε κώμα για 46 ολόκληρες μέρες και όταν συνήλθε η κατάσταση της υγείας του ήταν τέτοια που δεν αγωνίστηκε ποτέ ξανά...
Τα 11 παγκόσμια ρεκόρ και τα χρυσά μετάλλια των παγκόσμιων και Ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων ήταν πλέον η τελική συγκομιδή του από το άθλημα.
Ο ίδιος όταν τον ρώτησαν για το πιο τρομακτικό μέρος αυτού του περιστατικού απάντησε :
"Ηξερα ότι δεν μπορούσα να τους σώσω όλους. Φοβόμουν μήπως κάνω κάποιο λάθος. Ήταν τόσο σκοτεινά εκεί κάτω που δεν έβλεπα σχεδόν τίποτα. Σε μία από τις καταδύσεις μου κατά λάθος άρπαξα ένα κάθισμα και το έβγαλα έξω. Θα μπορούσα αντί αυτού να είχα σώσει μία ακόμη ζωή. Αυτό με στοιχειώνει ακόμα και στα όνειρά μου."
Ο ηρωισμός, το θάρρος και η αυταπάρνησή του, δεν έγιναν αμέσως γνωστά. Οι φωτογραφίες που τραβήχτηκαν έμειναν στο συρτάρι και δημοσιεύτηκαν μετά δυο χρόνια.
Τότε, του απονεμήθηκε το μετάλλιο «Για τη σωτηρία του πνιγμού» και το μετάλλιο του «Τάγματος της Τιμής».
Το 1982 η εφημερίδα "Komsomolskaya Pravda" δημοσίευσε ένα άρθρο σχετικά με το κατόρθωμά του, με τίτλο:
"Η υποβρύχια μάχη του πρωταθλητή".
Αυτή η δημοσίευση αποκάλυψε ποιός ήταν ο διασώστης και σύντομα έλαβε περίπου 60.000 επιστολές από αγνώστους.
Κάπου 9 χρόνια μετά το περιστατικό με την λίμνη, τον Φεβρουάριο του 1985, ο Καραπετιάν περνώντας τυχαία κοντά από ένα κτίριο που φλεγόταν διαπίστωσε ότι υπήρχαν σε αυτό παγιδευμένοι άνθρωποι.
Χωρίς δεύτερη σκέψη όρμησε μέσα στις φλόγες και έβγαλε έξω έναν-έναν τους ανθρώπους εξασφαλίζοντας όμως για τον εαυτό του μια πολύμηνη παραμονή στο νοσοκομείο από σοβαρά εγκαύματα και προβλήματα αναπνοής λόγω των αερίων.
Το 2014 στους Ολυμπιακούς Χειμερινούς Αγώνες που έγιναν στο Σότσι της Ρωσίας ένας άνδρας που με δυσκολία κατάφερε να τρέχει, μετέφερε την Ολυμπιακή Φλόγα για το Κρεμλίνο.
Όμως η Φλόγα έσβησε και ο κόσμος ανησύχησε. Κάποιος από την επιτροπή που τον ακολουθούσε, την άναψε πάλι.
Την επόμενη ημέρα το διαδίκτυο πήρε φωτιά, έγραφαν :
- Ντροπή, γιατί έβαλαν αυτόν;
- Ντροπή που δεν κατάφερε να φροντίσει την Φλόγα.
κλπ
Αργότερα έμαθαν ότι ήταν ο Shavarsh Karapetyan που έκτοτε έχει αναπνευστικά και άλλα προβλήματα υγείας.
Τότε άλλαξαν οι ανθρωποφάγες δημοσιεύσεις και έγραψαν :
"Ήταν κάποιο σημάδι, ήθελε να δείξει ότι ακόμη και η Φλόγα έσβησε μπροστά στο θάρρος και το μεγαλείο της ψυχής του!"
Ο Σαβάρς Καραπετιάν-Shavarsh Karapetyan, γεννήθηκε το 1953, είναι Αρμενικής καταγωγής, που αγωνίστηκε με την σημαία της ΕΣΣΔ κερδίζοντας δεκάδες μετάλλια σε Παγκόσμια, σε Ολυμπιακους και άλλους μεγάλους αγώνες.
Κάτοχος 11 παγκοσμίων ρεκόρ, είναι 17 φορές πρωταθλητής κόσμου, 13 φορές πρωταθλητής Ευρώπης και 7 φορές πρωταθλητής Σοβιετικής Ένωσης, στην κολύμβηση.
Σήμερα ζει μια απλή ζωή, είναι ιδιοκτήτης ενός εμπορικού καταστήματος παπουτσιών στη Μόσχα το οποίο έχει ονομάσει «Δεύτερη Αναπνοή».
Ο Karapetyan βραβεύθηκε με το βραβείο "Fair Play" της UNESCO για τον ηρωισμό του.
Το 1986 ένας αστεροειδής που ανακαλύφθηκε πήρε το όνομά του, "3027 Shavarsh".
Μόλις είχε τελειώσει την καθημερινή του προπόνηση των 20 Km στην λίμνη Γερεβάν όταν είδε ένα τρόλεϊ, με 92 επιβάτες, να πέφτει στην λίμνη.
Κολύμπησε μέχρι εκείνο το σημείο και βούτηξε στα δέκα μέτρα που ήταν βυθισμένο και σχεδόν αόρατο από την λάσπη που είχε σηκωθεί.
Έσπασε το πίσω παρμπρίζ με τα πόδια και μέσα από αυτό, άρχισε να βγάζει ανθρώπους να τους ανεβάζει στην επιφάνεια (περίπου 30 με 35 δευτερόλεπτα για κάθε άτομο που ανέβαζε) όπου τους παραλάμβανε ο αδελφός του, που προπονούνταν μαζί του, ο οποίος τους άφηνε στην ξηρά που απείχε 25 μέτρα.
Έκανε το ίδιο πολλές φορές, σχεδόν 30 αλλά δεν επέζησαν όλοι.
Δεν θυμάται πόσες γιατί άρχισε σταδιακά να χάνει τις αισθήσεις του από την κόπωση, την υποθερμία και τις πληγές που δεχόταν από το σπασμένο παρμπρίζ.
Μετά την υπερ-προσπάθεια, ο ίδιος έμεινε σε κώμα για 46 ολόκληρες μέρες και όταν συνήλθε η κατάσταση της υγείας του ήταν τέτοια που δεν αγωνίστηκε ποτέ ξανά...
Τα 11 παγκόσμια ρεκόρ και τα χρυσά μετάλλια των παγκόσμιων και Ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων ήταν πλέον η τελική συγκομιδή του από το άθλημα.
Ο ίδιος όταν τον ρώτησαν για το πιο τρομακτικό μέρος αυτού του περιστατικού απάντησε :
"Ηξερα ότι δεν μπορούσα να τους σώσω όλους. Φοβόμουν μήπως κάνω κάποιο λάθος. Ήταν τόσο σκοτεινά εκεί κάτω που δεν έβλεπα σχεδόν τίποτα. Σε μία από τις καταδύσεις μου κατά λάθος άρπαξα ένα κάθισμα και το έβγαλα έξω. Θα μπορούσα αντί αυτού να είχα σώσει μία ακόμη ζωή. Αυτό με στοιχειώνει ακόμα και στα όνειρά μου."
Ο ηρωισμός, το θάρρος και η αυταπάρνησή του, δεν έγιναν αμέσως γνωστά. Οι φωτογραφίες που τραβήχτηκαν έμειναν στο συρτάρι και δημοσιεύτηκαν μετά δυο χρόνια.
Τότε, του απονεμήθηκε το μετάλλιο «Για τη σωτηρία του πνιγμού» και το μετάλλιο του «Τάγματος της Τιμής».
Το 1982 η εφημερίδα "Komsomolskaya Pravda" δημοσίευσε ένα άρθρο σχετικά με το κατόρθωμά του, με τίτλο:
"Η υποβρύχια μάχη του πρωταθλητή".
Αυτή η δημοσίευση αποκάλυψε ποιός ήταν ο διασώστης και σύντομα έλαβε περίπου 60.000 επιστολές από αγνώστους.
Κάπου 9 χρόνια μετά το περιστατικό με την λίμνη, τον Φεβρουάριο του 1985, ο Καραπετιάν περνώντας τυχαία κοντά από ένα κτίριο που φλεγόταν διαπίστωσε ότι υπήρχαν σε αυτό παγιδευμένοι άνθρωποι.
Χωρίς δεύτερη σκέψη όρμησε μέσα στις φλόγες και έβγαλε έξω έναν-έναν τους ανθρώπους εξασφαλίζοντας όμως για τον εαυτό του μια πολύμηνη παραμονή στο νοσοκομείο από σοβαρά εγκαύματα και προβλήματα αναπνοής λόγω των αερίων.
Το 2014 στους Ολυμπιακούς Χειμερινούς Αγώνες που έγιναν στο Σότσι της Ρωσίας ένας άνδρας που με δυσκολία κατάφερε να τρέχει, μετέφερε την Ολυμπιακή Φλόγα για το Κρεμλίνο.
Όμως η Φλόγα έσβησε και ο κόσμος ανησύχησε. Κάποιος από την επιτροπή που τον ακολουθούσε, την άναψε πάλι.
Την επόμενη ημέρα το διαδίκτυο πήρε φωτιά, έγραφαν :
- Ντροπή, γιατί έβαλαν αυτόν;
- Ντροπή που δεν κατάφερε να φροντίσει την Φλόγα.
κλπ
Αργότερα έμαθαν ότι ήταν ο Shavarsh Karapetyan που έκτοτε έχει αναπνευστικά και άλλα προβλήματα υγείας.
Τότε άλλαξαν οι ανθρωποφάγες δημοσιεύσεις και έγραψαν :
"Ήταν κάποιο σημάδι, ήθελε να δείξει ότι ακόμη και η Φλόγα έσβησε μπροστά στο θάρρος και το μεγαλείο της ψυχής του!"
Ο Σαβάρς Καραπετιάν-Shavarsh Karapetyan, γεννήθηκε το 1953, είναι Αρμενικής καταγωγής, που αγωνίστηκε με την σημαία της ΕΣΣΔ κερδίζοντας δεκάδες μετάλλια σε Παγκόσμια, σε Ολυμπιακους και άλλους μεγάλους αγώνες.
Κάτοχος 11 παγκοσμίων ρεκόρ, είναι 17 φορές πρωταθλητής κόσμου, 13 φορές πρωταθλητής Ευρώπης και 7 φορές πρωταθλητής Σοβιετικής Ένωσης, στην κολύμβηση.
Σήμερα ζει μια απλή ζωή, είναι ιδιοκτήτης ενός εμπορικού καταστήματος παπουτσιών στη Μόσχα το οποίο έχει ονομάσει «Δεύτερη Αναπνοή».
Ο Karapetyan βραβεύθηκε με το βραβείο "Fair Play" της UNESCO για τον ηρωισμό του.
Το 1986 ένας αστεροειδής που ανακαλύφθηκε πήρε το όνομά του, "3027 Shavarsh".
Απο «ιστορικές φωτογραφίες»
