Հայորդիք որ կ՚ապրիք դուք հեռուն,
Մի մոռնաք մեր անուշ մայր լեզուն,
Երգեցէք եւ միշտ խօսեցէք
Կը տեսնէք թէ որքա՜ն է անուշ։
Մենք քիչ ենք բայց կը մնանք միշտ հայ,
Չենք մոռնար մեր մայրենի լեզուն,
Մենք անվերջ ձեռք ձեռքի տալով
Մեր ազգը միշտ բարձր պահելով,
Բարձր ենք միշտ բարձր մենք մնանք
Չլուծուինք, իրար սիրենք
Մեր սուրբ պատիւը բարձր պահենք։
Հայորդիք որ կ՚ապրիք դուք հեռուն
Մի մոռնաք մեր հայոց պատմութիւն,
Պատմեցէք ձեր զաւակններուն
Որ գիտնան արժէքը հայերուն։
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου